Een klein gebaar: het perfecte bedankje voor de leerkracht aan het eind van het schooljaar

Laat ik beginnen met wat ik als juf altijd het leukste vond om te krijgen: een persoonlijk kaartje of briefje. Niet per se van de ouders, maar van het kind zelf. Een paar zinnen over wat het kind is bijgebleven van het schooljaar, wat hij of zij leuk vond, of waar ik bij heb geholpen. Dat raakte me. Ik herinner me nog een meisje uit groep 7 die me in haar eigen woorden bedankte dat ze zo zelfverzekerd was geworden nadat ik haar op sociaal emotioneel gebied op weerbaarheid had begeleid (ik had zelf de tranen in mijn ogen toen ze het tegen me zei). Want laten we eerlijk zijn: in het onderwijs werken we niet voor de bonussen of promoties. Die zijn er zelfs niet eens! De echte beloning zit in het gevoel iets voor een kind hebt kunnen betekenen. Dat een kind zich gezien en gesteund voelde in de klas en kon groeien.

Grote cadeaus zijn dus echt niet nodig. Sterker nog, ik zie dat veel leerkrachten zich daar een beetje ongemakkelijk bij voelen. Een zelfgemaakt knutselwerkje, een tekening, een zelf versierde waxinelichthouder of een memoboekje met wat vrolijke stickertjes: dat zijn de dingen die door leerkrachten onthouden worden. Omdat er liefde, aandacht en moeite in zitten. Omdat het van het kind zelf komt. De ‘klassiekers’ doen het nog steeds prima: een doosje chocolade, een bos bloemen, badschuim of zeep. Altijd handig! En als je het persoonlijk wilt maken: laat je kind het kaartje schrijven, het potje versieren, of het cadeau zelf uitkiezen.

Heb je een onderneming of een speciaal beroep? Denk dan eens aan iets uit je eigen werk. Toen ik zelf nog voor de klas stond, kreeg ik ooit een doosje champignons van het zoontje van een kweker en aardbeien van een dochter van een teler. Super leuk vond ik dat! En vaak waren de kinderen er zelf ook heel trots op.

Voor wie niet een eigen onderneming heeft, hier nog een paar leuke, haalbare ideetjes:

Omdat mijn man een onderneming heeft in de productie van ambachtelijke vleeswaren, geven onze kinderen een pakketje uit onze slagerij met lekkere grillworst, gehaktballetjes of hamburgers aan de juffen. Ik schrijf daar dan een persoonlijk kaartje bij waarin ik vertel wat ik als ouder gewaardeerd heb. Bijvoorbeeld een leuke herinnering of dat ik de ouderportaal berichtjes altijd leuk vond om te lezen. Ik vraag mijn dochter ook altijd naar leuke momenten of uitspraken van de juf die indruk hebben gemaakt, en ik schrijf voorbeelden op van de dingen waarvan ik zelf zie dat mijn kind gegroeid is dankzij de leerkracht.

Denk bij het geven van een bedankje ook eens aan de onderwijsassistent, vakleerkracht gym, intern begeleider of directeur. Misschien heb jij of je kind niet direct contact met hen gehad, maar weet dat deze mensen vaak een grote rol spelen in de zorg rondom de kinderen. Ze ondersteunen leerkrachten, denken mee bij uitdagingen en zorgen ervoor dat alles achter de schermen soepel verloopt. Toch worden ze vaak vergeten bij de bedankjes. Een klein kaartje, tekening of een kleinigheidje kan ook voor hen veel betekenen en laat zien dat hun inzet gezien en gewaardeerd wordt. Je leert je kind meteen hoe waardevol het is om anderen te waarderen.

Wat je ook kiest, onthoud dat het niet om de waarde gaat, maar om de aandacht. Een juf of meester heeft een jaar lang met liefde en toewijding voor je kind gezorgd. En dat hoeft echt niet met een groot cadeau beloond te worden. Een klein, oprecht gebaar zegt vaak meer dan genoeg.

Laat je kind meedenken, laat het iets zeggen of schrijven, en maak er iets persoonlijks van. Daar doe je niet alleen de leerkracht een plezier mee, maar geef je je kind ook mee dat dankbaarheid tonen iets moois is waar hij zelf ook verantwoordelijkheid en betrokkenheid bij heeft. En dat is misschien wel het grootste cadeau van allemaal!

Deze blog is geschreven door Shelby Vos-van Andel | Juf Shelby | Bachelor of Education PABO | Master SEN (MSEN) intern begeleider en gedragsspecialist in het basisonderwijs.