Het eerste kinderfeestje, hoe organiseer je dit?

Er is een bekende vuistregel die je vaak online leest: het aantal kinderen op het feestje is gelijk aan de leeftijd van het kind. Wordt je kind vijf? Dan nodig je vijf kinderen uit. Deze regel lijkt handig te hanteren, maar in de praktijk werkt het niet altijd zo strak.

Wat ik zelf merkte: als je kind net een feestje van een klasgenootje heeft gehad, wil het dat kindje vaak ook terugvragen en dat is ook logisch. Kleuters hechten waarde aan wederkerigheid en vriendschap. Soms betekent dat dat je nét iets meer kinderen uitnodigt dan je van plan was. Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang jij als ouder het overzicht kunt houden en je kind zich niet overweldigd voelt.

Tip: Kijk vooral naar je eigen kind: hoe gaat het om met drukte? Hoe groot is de groep waarmee het zich prettig voelt? Niet elk kind houdt van een groot gezelschap. Soms is een klein, gezellig feestje met vier vriendjes al perfect en soms zijn het er 10.

Tegenwoordig zijn er talloze plekken waar je een feestje kunt vieren: indoorspeeltuinen, kinderboerderijen, trampolinehallen… Maar vergis je niet: een feestje thuis kan minstens zo leuk zijn en soms juist fijner voor jonge kinderen.

Thuis is de omgeving vertrouwd, de prikkels zijn voorspelbaar en je kunt het tempo helemaal afstemmen op de groep. Zeker voor kleuters is dat belangrijk. Hun zelfregulatie is nog volop in ontwikkeling, en bij teveel nieuwe indrukken kunnen ze snel overprikkeld raken. Een kleinschalig feestje geeft dan rust.

Leuke ideeën voor thuis:

Zelf maakte ik van tevoren een lijstje met activiteiten. Geen strak draaiboek, maar gewoon een overzicht waar ik even op kon spieken als ik niet meer wist wat ik met het groepje moest doen. En geloof me: dat lijstje kwam van pas!

Klinkt als een open deur, maar toch: vraag hulp. Kinderfeestjes zijn intens (ook voor de papa’s of mama’s), vooral met een groep kleuters die nog nét iets vaker naar de wc moeten, duizend vragen stellen, ruzietjes hebben of gewoon allemaal tegelijk iets van je willen.

Of je het nu samen met je partner doet, een familielid vraagt of een andere ouder inschakelt: een extra paar handen maakt het verschil. Terwijl de één ranja inschenkt of een spelletje begeleidt, kan de ander helpen met wc-bezoekjes of troost bieden aan een kind dat even heimwee heeft. Ik kan het niet anders zeggen: ik vond het als ouder écht intensief. En dat terwijl ik ervaring heb met het organiseren van activiteiten voor een klas van 35 kleuters! Maar een feestje in de vrije, minder gestructureerde setting van thuis is echt een ander verhaal.

Een vraag die je als ouder waarschijnlijk ook tegenkomt: laten we de kinderen meteen mee uit school komen, of laten we ze later op de middag brengen? Beide opties hebben hun voordelen, maar uit eigen ervaring weet ik: de manier van starten maakt veel verschil.

Bij het eerste feestje liet ik de ouders de kinderen rond 14.00 uur bij ons thuis brengen. Wat ik toen niet had voorzien: iedereen kwam een beetje om de beurt binnen. Sommige kinderen waren al binnen en vroegen meteen om aandacht of wilden beginnen met spelen, terwijl andere ouders nog instructies wilden geven of afscheid namen. Ik had letterlijk handen en oren te kort, en de start voelde daardoor wat rommelig. We sloten de middag af met een gezamenlijk avondeten, maar ook dat vond ik achteraf niet ideaal. Juist het einde van de dag is vaak het moment waarop kinderen moe zijn, zeker na een middag vol indrukken. Het avondeten werd daardoor vrij lawaaierig en voelde onrustig aan.

De keer daarop kozen we voor een andere aanpak: we haalden de kinderen direct uit school op. Iedereen begon op hetzelfde moment, er was geen in- en uitloop en we lunchten samen thuis. En dat werkte verrassend goed. Met een volle buik en een rustige opstart bleken de kinderen veel beter gehumeurd, en het feestje verliep een stuk soepeler. Ook voor mij als ouder voelde het overzichtelijker en rustiger.

Welke vorm je ook kiest: denk vooruit en voel vooral aan wat past bij jouw kind en bij jou als ouder. Soms zit het verschil tussen stress en ontspanning in zulke kleine keuzes.

Vanuit mijn rol als leerkracht weet ik hoe belangrijk structuur en duidelijkheid zijn voor jonge kinderen. Een feestje mag speels zijn, het helpt enorm als er een heldere lijn in zit. Daarom vertelde ik aan het begin van het feestje in het kort wat we die middag gingen doen. Het was een prinsessenfeestje, dus ik zei: “We gaan kadootjes verstoppen, zingen, ons verkleden, knutselen en daarna gaan we samen eten.” Voor de kinderen die het spannend vonden, gaf dit meteen houvast en voorspelbaarheid. Ze wisten wat er kwam en wat ze konden verwachten.

Wat ook hielp: ervoor zorgen dat er altijd iets te doen is. Bij het knutselen viel me op dat er veel niveau- en tempoverschil was. Waar het ene kind na drie minuten klaar was, had het andere kind nog vijftien minuten nodig. Dan is het handig om een extra kleurplaat of activiteit achter de hand te hebben. En: kies liever een té eenvoudig knutselwerkje dan iets te moeilijks. Voor kinderen is het veel leuker om trots te zijn op iets wat lukt, dan gefrustreerd te raken omdat het niet gaat zoals ze willen.

Wat ook goed werkte, was het verdelen van de aandacht. Toen ik de kinderen ging schminken, verliep dat verrassend soepel omdat ‘oma’ ondertussen met de kinderen die nog niet aan de beurt waren het spelletje ‘ezeltje prikje’ speelde, maar dan natuurlijk in zeemeerminnenstijl, passend bij ons thema. Zo bleef iedereen bezig, ontstond er geen onrust om wie de volgende mocht zijn, en konden we in alle rust ieder kind mooi schminken.

Structuur betekent niet strak plannen tot op de minuut, maar wel dat je als ouder een duidelijke koers uitzet. Dat geeft rust voor jou én voor de kinderen.

Daarnaast merkte ik, zoals in elke groep, dat er altijd kinderen zijn die grenzen opzoeken, moeite hebben met luisteren of zich moeilijk kunnen concentreren. Dat is normaal, zeker in een nieuwe omgeving vol prikkels en spannende activiteiten. Maar wat ik zelf heel belangrijk vond: probeer niet alleen maar de ‘lieve mama’ te zijn. Het is ook jouw huis, jouw regels en jouw feestje. Kinderen hebben duidelijkheid nodig om zich veilig te voelen en om te weten waar ze aan toe zijn.

Toen een meisje bijvoorbeeld op de bank begon te springen en tegen me zei: “Nou, thuis mag ik dat wel,” antwoordde ik rustig maar beslist: “Dat kan, iedere mama heeft haar eigen regels, maar hier is de regel dat we op de trampoline springen en niet op de bank.” Geen strijd, gewoon helder.

Die duidelijkheid begint al vóór je aan een activiteit begint. Ga je een speurtocht doen in de wijk? Bespreek dan vooraf wat je van het gedrag van de kinderen verwacht. Denk aan lopen op de stoep, stoppen bij het oversteken en bij elkaar blijven als groep. Nog beter: laat de kinderen zélf bedenken wat belangrijk is om het veilig en leuk te houden. Zo voelen ze zich betrokken en neem je hun eigen verantwoordelijkheid serieus.

Geloof me: als je dat niet doet, loop je kans op een chaotische scène met rennende kleuters door de wijk, terwijl jij er wanhopig achteraan roept en niemand luistert. Grenzen geven rust, structuur én maken het feestje leuker voor iedereen.

Een kinderfeestje hoeft écht niet lang te duren om geslaagd te zijn. Sterker nog: voor kleuters is een paar uur vaak meer dan genoeg. Wij begonnen om 12.30 uur, en rond 15.45 begonnen we al rustig met afronden en opruimen, zodat we rond 16.15 à 16.30 de kinderen weer thuis konden brengen, zoals we het op de uitnodiging hadden vermeld.

Mijn advies: probeer die thuisbrengtijd ook echt te halen. Dat klinkt logisch, maar in de praktijk blijkt het nog best een uitdaging. Want kleuters… die hebben tijd nodig… Véél tijd. Voor het zoeken van sokken, het aantrekken van schoenen, het weer uittrekken van schoenen omdat er toch nog een glittertje in de schoen zit, en met het vinden van de juiste jas. Reken gerust op een kwartier tot 20 minuten extra voor dit soort afrondmomenten!

Ben je op een locatie zoals een binnenspeeltuin? Houd dan ook rekening met toiletpauzes, opruimen en het feit dat het even duurt voordat je alle kinderen weer hebt verzameld. Mijn ervaring: roep liever iets te vroeg dat het tijd is om jassen aan te doen. Laat ze dan nog even rustig wachten met een liedje of een klein spelletje, dan dat je jezelf in het zweet werkt omdat je pas op de vertrektijd beseft dat een deel van de kinderen nog zijn schoenen zoekt of geholpen moet worden met de jas aantrekken.

Een goede timing voorkomt stress op het einde en zorgt voor een rustige, positieve afsluiting van een feestelijke dag.

Natuurlijk hoort er iets lekkers bij een feestje, maar ik koos er bewust voor om tijdens het feestje zelf niet te veel suikers of kleurstoffen aan te bieden. Een paar traktaties tussendoor, ja, maar liever niet continu snoep op tafel. Sommige kinderen kunnen namelijk erg druk of overprikkeld raken door overmatige suikerinname of kleurstoffen (Bron: Nederlands Jeugdinstituut, 2022).

Daarom gaf ik aan het eind van het feestje een klein snoepzakje mee naar huis. Zo bleef het feestje zelf rustiger en hadden de kinderen toch een feestelijk aandenken om thuis van te genieten. Een snoepje of een zakje chips en een klein speeltje is echt al genoeg. Je hoeft het niet grootser te maken dan dat.

Tot slot: ondanks alle voorbereidingen, draaiboek en hulp… ik vond het écht intensief. Ik weet nog dat ik ’s avonds op de bank dacht: Hoe kan het zijn dat ik dagelijks een klas van 35 kleuters draaide als juf, en nu zo moe ben van een klein kinderfeestje? Maar het is ook echt anders: de verantwoordelijkheid is volledig van jou, je bent continu ‘aan’ en de sfeer is veel vrijer dan in de klas. Gelukkig had ik die avond niets meer gepland. Ik ging lekker in bad… en dat was echt nodig om te ontprikkelen.

Mijn advies aan andere ouders: kies iets wat bij jóuw kind past. Niet ieder feestje hoeft groter, spectaculairder of luxer dan het vorige. Laat je niet meeslepen door wat je om je heen ziet of hoort. Het mooiste feestje is het feestje waar jouw kind zich gezien, blij en ontspannen voelt. En waar jij als ouder met een glimlach (en misschien een beetje overprikkeld 😉 ) op terugkijkt.

Deze blog is geschreven door Shelby Vos-van Andel – Juf Shelby | Bachelor of Education PABO | Master SEN (MSEN) intern begeleider en gedragsspecialist in het basisonderwijs.

Geraadpleegde bronnen:

Nederlands Jeugdinstituut (NJi). (2022). Voeding en gedrag. Geraadpleegd op 12 juni 2025, van https://www.nji.nl
Voedingscentrum. (z.d.). Voedingsadditieven: kleurstoffen. Geraadpleegd op 12 juni 2025, van https://www.voedingscentrum.nl